پرسش و پاسخ در زمینه پیگمنت (رنگدانه)
پاسخ : پیگمنت‌ها علاوه بر ایجاد زیبایی بصری و فام دهی در رنگ ها و پوشش ها، باعث بهبود خواص دیگری همچون افزایش مقاومت خوردگی، مقاومت فیزیکی و مکانیکی، مقاومت نوری و همچنین ایجاد پشت پوشی می‌شوند.
به چه منظور از پیگمنت (رنگدانه) در صنعت سنگ و سیمان استفاده می‌شود؟
پاسخ : پیگمنت یا همان رنگدانه بخصوص اکسیدهای آهن، در رنگی کردن و فام دهی به سیمان و سنگ بکار می روند. این امر علاوه بر زیبایی بصری در سنگ‌های مورد استفاده در پیاده‌رو‌ها، به تشخیص خطوط و مرزها در خیابان و پیاده رو ها کمک می‌کند.
تیتت کردن رنگ چیست و چگونه انجام می‌شود؟
پاسخ : تولیدکننده‌ها برای رسیدن به یک رنگ (فام) خاص که مدنظرشان هست، لازم هست از ترکیبی از چند رنگ استفاده نمایند که به این کار تینت کردن می‌گویند. تینت کردن در تئوری شاید آسان به نظر برسد، اما در واقعیت کاری بسیار دشوار و حساس است. برای آنکه بتوان تینت مناسبی داشت مهم است که برای هر فام از چه نوع پیگمنتی استفاده شده است. ممکن است برای رسیدن به یک فام پیگمنت قرمز 57:1 مناسب باشد و برای فام دیگری پیگمنت قرمز 48:2 مناسب باشد.این کار در حال حاضر به صورت تجربی و سعی و خطایی انجام می شود و تجربه در این کار حرف اول را می‌زند. البته امروز در برخی کاربردها، دستگاه‌های تینت اتوماتیک نیز تولید شده که می‌توانند برای این کار راهگشا باشند.
چه پارامترهایی در انتخاب رنگدانه (پیگمنت) مناسب اهمیت دارند؟
پاسخ : بسته به کاربرد نهایی، پارامترهایی نظیر: ثبات نوری، ثبات حرارتی، براقیت، پشت پوشی و اندازه ذرات در انتخاب پیگمنت‌ها مهم هست. پیگمنت‌ها همچنین بر اساس قابلیت دیسپرس شدنشان به دو دسته پایه آب و پایه حلالی نیز تقسیم‌بندی می‌شوند.
آیا رنگ پریدگی محصول ناشی از پیگمنت رنگی است؟
پاسخ : بله. زمانی که پیگمنت مقاومت حرارتی پایین داشته باشد در طی فرآیند تولید مستربچ و کامپاند دچار رنگ پریدگی می‌شود و یا در محصولاتی که در معرض نور آفتاب هستند، مقاومت نوری پایین پیگمنت ها موجب رنگ پریدگی محصول می‌گردد.
کدام پیگمنت ها مناسب صنایع بتن و سنگ تزئینی هستند؟ و مقدار مصرف آنها چگونه است؟
پاسخ : دو نکته در رابطه با صنعت بتن و سیمان حائز اهمیت است. اول باید در نظر داشت که پیگمنتی مورد استفاده در این صنعت باید مقاومت نوری و جوی مناسبی داشته باشد. در وهله دوم این پیگمنت باید با آب سازگار باشد. در نتیجه بهترین گزینه برای این صنعت، پیگمنت های معدنی نظیر: پیگمنت آبی لاجورد، اکسید آهن ها و پیگمنت های کرومی هستند. به طور کلی اگر پیگمنت مورد استفاده از نوع سنتزی خارجی باشد ، مقدار مصرف می تواند بین 2 تا 5 درصد وزن سیمان مورد استفاده در بتن خواهد بود.
تفاوت اروزیل 200 و R972 در چیست؟
پاسخ : تفاوت اصلی این دو اروزیل در خاصیت آبدوستی و آبگریزی آن ها است. اروزیل R972 به شدت آبگریز است و برای کاربردهایی که مقاومت رطوبتی و یا آبگریزی مد نظر است به کار می رود. اما اروزیل 200 کمی خاصیت آبدوستی دارد. همچنین باید توجه داشت که غلظت دهندگی اروزیل 200 خیلی بیشتر از اروزیل R972 است.
پیگمنت سرامیکی چیست؟
پاسخ : در برخی از کاربردهای نظیر ساخت آجر رنگی و یا لعاب رنگی، دمای فرایند تا 1000 درجه سانتی گراد می شود. تقریبا تمامی پیگمنت های آلی و معدنی مرسوم در صنعت رنگ و پلاستیک، تحمل چنین دمایی را ندارند و از بین می روند. در چنین شرایطی از یکسری پیگمنت های خاص تحت عنوان پیگمنت سرامیکی استفاده می شود که مقاومت حرارتی آنها تا 1000 درجه سانتی گراد است.
تفاوت آنتی اکسیدانت 1010 و 168 در چیست؟ میزان مصرف آن ها به چه نسبتی است؟
پاسخ : آنتی اکسیدانت 1010 جزو آنتی اکسیدان های فنولیک و اولیه است. این آنتی اکسیدان در حین فرایند تولید وارد عمل شده و رادیکال های پراکسی را به هیدرو پراکسی تبدیل می کنند. آنتی اکسیدانت های 168 جزو خانواده فسفیتی ها و آنتی اکسیدانت ثانویه هستند. این نوع آنتی اکسیدانت با هیدرو پراکسی تولید شده واکنش داده و آن ها را به الکل خنثی و پایدار تبدیل می کنند. لازم است که این دو آنتی اکسیدانت به نسبت توصیه شده ( دو واحد 168 به یک واحد 1010) در فرایند تولید مورد استفاده قرار گیرند.